یک نوع رایج مزمن و عود کننده از اگزما که عمدتا صورت و پوست سر را درگیر می کند دو فرم نوزادی و بالغین دارد گاهی اوقات با بیماری پسوریازیس همراهی دارد (سبوپسوریازیس)

شوره سر یک نوع غیر التهابی از درماتیت سبوره است، شوره به صورت پوسته هایی برجسته و فلس مانند و دلمه دار در نواحی رویش مو پدیدار می شوند.

علت اگزما سبوره:

علت دقیق بیماری هنوز شناخته نشده است این بیماری با تکثیر گونه از مخمر به نام مالاسزیا همراهی دارد متابولیتهای این مخمر باعث ایجاد واکنش التهابی  در پوست می شوند بسته به قدرت محافظتی سطح پوست ممکن است تظاهرات بیماری در افراد مختلف متفاوت باشد.

چه کسانی به اگزما سبوره دچار می شوند :

نوع درماتیت سبوره شیرخوارگی نوزادان زیر سه ماه را درگیر می کند و در سن 6 تا 12 ماهگی اغلب رفع می شود اگزما سبوره ی بالغین در اواخر بلوغ ایجاد می شود و شیوع آن در بالغین جوان بیشتر است و در مردان شایعتر است .

فاکتورهای زیر با درماتیت سبوره شدید بالغین همراهی دارد.

پوست چرب

سابقه خانوادگی پسوریازیس

نقص ایمنی: پیوند اعضا،عفونت با ویروس ایدز

بیماریهای نورولوژی و روانپزشکی:پارکینسون ، افسردگی، دیسکینزی تاخیری

تظاهرات اگزما سبوره نوزادان: 

اگزما سبوره نوزادان باعث ایجاد یک پوسته چرب منتشرهمانند کلاه بر روی سطح سر می شود ممکن است به شکل راش در نواحی کشاله ران و چین آرنج ظاهر شود که به آن درماتیت ناشی از پوشک می گویند ممکن است ضایعات به شکل ضایعاتی صورتی و به صورت پوسته از سطح پوست بلند شود.

این ضایعات چون ایجاد خارش نمی کنند حتی در صورتی که ژنرالیزه باشند کودک را آزرده نمی کنند.

اگزما سبوره بالغین:

اگزما سبوره باعث درگیری نواحی پوست سر صورت چین اطراف بینی پشت گوشها ابروها و قسمت فوقانی تنه می شود تظاهرات عمده شامل التهاب های زمستانی که در تابستان ها و در تماس با نور خورشید بهبود پیدا می کنند خارش خفیف -ترکیبی از پوست خشک و چرب در قسمت میانی صورت و ضایعات پوسته دهنده منتشر در سطح پوست سر

بلفاریت:

حاشیه پایین پلک  به صورت قرمز -صورتی و پوسته دهنده و پلاک هایی  در چین های پوستی دو طرف صورت با حاشیه نامنظم یا ضایعات گرد در خط رویش موی سر و ناحیه قدامی قفسه سینه .

راشهایی که در چین آرنج زیر سینه کشاله ران ایجاد می شوند ،فولیکولیتهای سطحی بر روی گونه و ناحیه فوقانی تنه راشهای وسیع بر روی سر گردن و تنه هستند تحت عنوان پتریازیفرم سبوره نامیده می شوند تشخیص توسط معاینه بالینی است از آنجایی که مالاسزیا جزء فلورنرمال پوست است بررسی میکروسکوپی آن ارزشی ندارد .

بیوپسی پوست ممکن است کمک کننده باشد ولی اغلب لازم نیست.

درمان اگزمای سبورئیک چیست؟

درمان از میان درمانهای زیر انتخاب می شود :

استفاده از ترکیبات کراتولیتیک برای برداشتن پوسته ها یا دلمه ها مثل سالسیلیک اسید –لاکتیک اسید –اوره-پروپیلن گلیکول

ترکیبات ضد قارچ موضعی  جهت کاهش مالاسزیا همانند :کتوکونازول-شامپو سیکلوپیروکس و کرم آن

توجه داشته باشید برخی از انواع مالاسزیا به ترکیبات ضد قارچ از نوع آزول مقاومند

استفاده از زینک پریتیون و سلنیوم سولفاید

استفاده از کورتیکواستروئید موضعی با قدرت خفیف برای 1-3 هفته جهت کاهش التهاب حاد

مهارکننده های موضعی کلسینورین همانند  کرم پیمکرولیموس در صورت تجویز پزشک متخصص

در بالغین در نوع مقاوم : ایتراکونازول خوراکی –تتراسیکلین ها- یا فتوتراپی توصیه می شود.

درمان سر:

شامپوهای درمانی شامل کتوکونازول –سیکلوپیروکس-سلنیوم سولفاید –زینک پریتیون –سالسیلیک اسید طبق دستور پزشک معالج به شکل 2 بار در هفته

استروئید موضعی جهت کاهش خارش

کرم تار موضعی که پس از استفاده وبعد از چندین ساعت بایستی شسته شود .

درمان ناحیه قفسه سینه –سر –صورت و گوش:

با استفاده از پاک کننده غیر صابونی ناحیه مبتلا را روزی 1-2 مرتبه پاک نمایید .

از کرم کتوکونازول یا سیپلوکس طبق دستور پزشک معالجتان استفاده نمایید و در صورت نیاز درمان را تکرار کنید .

میتوانید از کرم هیدروکورتیزون استفاده نمائید.

در صورت صلاحدید پزشک ممکن است استروئید قویتری تجویز شود .

مهار کننده های کسینورین موضعی همانند پیمکرولیموس و تاکرولیموس ممکن است تجویز شوند .